Ik ben vreselijk slecht in het bijhouden van blogs dus heb besloten de verschillende aspecten van mijn stage bij H&M op deze manier samen te vatten. Als eerste: Het werkproces
Met de informatie uit de
briefing begin ik aan mijn eigen research. Het eerste wat ik vaak doe is op
zoek gaan naar bepaalde vormen en stijlen die passen binnen haar idee, maar ook
dicht bij mij liggen. De concepten waar ik voor werk zijn allebei lifestyle
concepten. De een heeft een doelgroep met een romantische bohemian stijl en de
ander heeft juist een meer grunge achtige stijl. Hierdoor moet ik soms een
beetje zoeken naar dingen die naast dat ze bij het concept passen ook nog een
beetje bij mijzelf passen. Research kan ik op verschillende plekken doen. Ik
vind veel dingen op internet, maar maak ook veel gebruik van de bibliotheek in
de white room die vol staat met design gerelateerde boeken.
Daarna begin ik meestal
gewoon met schetsen en uitproberen. Iedereen heeft een eigen tablet zodat je
digitaal kan werken, maar ik werk ook graag in de werkruimte van de white room
waar je veel meer materialen kan gebruiken. Ik heb hiervoor nooit echt strakke
deadlines omdat we redelijk voor lopen. Er is daarom super veel tijd om te
experimenteren en dingen uit te proberen. Als ik het idee heb dat ik een sterke
basis heb bespreek ik altijd even met mijn mentor David. Hij geeft dan wat
feeback, maar laat de final beslissingen altijd aan mij over. Ik was hier in
het begin ook best verbaast over, maar iedereen laat je in principe je ding
doen en gelooft in jou oordeel over je design.
Wanneer ik een print heb
gemaakt print ik deze uit op een van de grootformaat printers. De volgende stap
is dan altijd om te kijken of de hoofddesigner en buyer tijd hebben om even te
overleggen. Ik presenteer dan de print die ik heb gemaakt en leg daarbij mijn
idee en eventuele mogelijkheden uit. De hoofddesigner kijkt voornamelijk of het
past bij visie van het concept en de Buyer kijkt juist naar de financiele
mogelijkheden. Zo heeft een design vaak een limiet van 12 kleuren en willen ze
bij voorkeur zo min mogelijk verschillende bestanden. Dit heeft namelijk
allemaal invloed op wat het kost om een product te laten produceren. Wanneer er
bijvoorbeeld tekst of symbolen in het ontwerp zitten moet deze eerst worden
gecheckt door de legal department.
Als ik goedkeuring heb
gekregen van beide is het een kwestie van het opsturen van het design. Vaak
weet ik van te voren al ongeveer voor welke kledingstukken de designs bedoeld
zijn. Voor het opsturen van de designs maak ik een digitaal overzicht met alles
er in zodat deze kan worden opgestuurd naar een van de productie kantoren in
het land waar het geproduceerd wordt. Zo’n bestand bestaat uit een illustrator
schets van het kledingstuk dat is gemaakt door een van de designers. Ik plaats
daar mijn artwork op en laat zien hoe groot en in welke kleuren dit geprint
moet worden. Vaak moet ik hier voor overleggen met de patroonmakers om uit te
vogelen waar het design precies geplaatst moet worden om te zorgen dat het er
ook echt goed uit ziet. Als resultaat krijg je een pdf met daarin een mock up
van het kledingstuk, alle kleurcodes en een link naar het originele bestand.
Deze stuur ik vervolgens op naar de buyer van het concept en die stuurt het
weer naar een van de production offices.
Hierop volgt een
productieproces waarin er door de fabriek verschillende soorten samples worden
gestuurd die door ons moeten worden goedgekeurd. Als print designer ontvang je
alle strike offs, wat kleine 20 bij 20 cm stukjes stof zijn met daarop het
design geprint. Pas als deze zijn goedgekeurd gaat het kledingstuk in
productie. De samples die daar op volgen zijn bijvoorbeeld kleursamples, pas
samples, en als die allemaal zijn goedgekeurd countersamples. Achter elk
kledingstuk zit dus een proces van zo’n 2 maanden voordat het echt ‘klaar’ is. Ik heb inmiddels zo'n 4 samples binnen gekregen. Het is echt super tof om je eigen werk zo snel in een echt product terug te zien.